Agencje ratingowe stały się ponownie podmiotem dość ostrej krytyki. Tym razem powodem ataków było obniżenie ratingów dla 9 państw strefy euro. Agencje obarcza się winą za kryzys i jego pogłębianie.
Jednym z popularniejszych zarzutów jest dość rozpowszechnione twierdzenie, że agencje są amerykańskie i są narzędziem w rękach nieznanych osób. Abstrahując od faktu, że Fitch od jakiegoś czasu jest agencją francuską, postanowiłem zerknąć na Wschód i zobaczyć jak oceniają nas Chińczycy.
Dziwną mamy dziś datę – trzy jedenastki.
Święto narodowe, sklepy pozamykane, puste ulice … W tym roku nie widzę tyle flag co kiedyś. Rocznica niepodległości straciła na znaczeniu. To tak jakby jej znaczenie uległo dewaluacji – odwrotnie proporcjonalnej do nauki demokracji po upadku PRL. Być może właśnie dlatego naszła mnie pewna refleksja o której nie chciałem pisać.
Właściwie to wczoraj pojawiła się pewna myśl. Nie chciałem jej jednak rozwijać… niestety prześladuje mnie dalej, więc może najlepszą metodą by od niej uciec będzie zwerbalizowanie jej na stronie… Kryzys euro spowodował, że na naszych oczach widzimy zmierzch demokracji w Europie. Czytaj dalej
Mój ulubiony ekonomista co raz to próbuje nowych sztuczek, by przekonać nas, że pewne przyjęte teorie o krajach rozwijających się nie do końca są prawdziwe.
Tutaj Hans Rosling w trakcie TED India pokazuje kiedy średnie wynagrodzenie mieszkańców Indii i Chin zrówna się ze średnią pensją Europejczyków, Amerykanów i Japończyków Czytaj dalej
Konkurując ceną będziesz żył wstydliwie
Konkurując jakością będziesz żył dostatnio
Takie mniej więcej slogany możecie zauważyć w chińskich fabrykach.
Jeśli ktoś trafił na tę stronę przez wyszukiwarkę, to uprzedzam od razu, że nie jest to artykuł o bańkach na cellulit, ani o stosowaniu baniek chińskich w alternatywnej medycynie.
Jest to artykuł o bańkach spekulacyjnych – tym razem w chińskim wydaniu. Będzie też o inwestycjach alternatywnych.
Wczoraj przeczytałem o aukcji w Hong Kongu, w trakcie której trzy butelki octu sprzedane zostały po 230 tys. USD każda.
Ocet miał co prawda dość znaną nalepkę – Chateau Lafite, rocznik 1869, nie mam jednak żadnej wątpliwości, że tego wina nie da się wypić.
Politycy porwali się na niesłychanie trudną rzecz – chcieli uspokoić sytuację na europejskim rynku finansowym.
Jak wiadomo, nie ma nic groźniejszego dla banków, niż nagły odpływ jednego z dwóch głównych źródeł finansowania: Czytaj dalej
MiroPress 