Polskie drogi

Jechałem dziś ponad 4 godziny z Warszawy do Lublina. Droga jest tak fatalna, że aż dziw, że tylko jeden wypadek zdarzył się dziś na tej trasie – kolizja 3 samochodów, droga zatarasowana, ranni odwiezieni do szpitala.

Na szczęście postanowiłem objechać wypadek, bo pewnie stałbym jeszcze w korku.

Pora chyba na CB radio – W takich przypadkach jak znalazł. Czy ktoś mógłby mi coś sensownego polecić?

Wczoraj w Serocku rozmawiałem z ochroniarzem na temat pewnych firm przyjeżdżających na szkolenia do tego ośrodka. W ubiegłym tygodniu, pracownicy pewnej firmy szkoleni w ramach EFS byli już tak pijani przed obiadem, że jeden z nich spadł ze schodów. O 18:00 śpiewali „Góralu, czy ci nie żal”. Na drugi dzień rozjeżdżali się do domów.

Dziś przedstawiciele handlowi innej firmy wsiadali do samochodów w stanie mocno wskazującym po wczorajszej libacji. Pan ochroniarz powiedział mi wczoraj, że gdyby policja ustawiła się z alkomatami na drodze do Warszawy – wiele osób straciłoby prawo jazdy. Miał chyba wiele racji. A ja cieszę się, że mogę pracować z tak wspaniałymi ludźmi w „moim” banku…

W dobie kryzysu, być może państwo powinno zainwestować w infrastrukturę – nowe drogi zapewne przyczyniłyby się do ożywienia gospodarki, tyle, że powinny być budowane inaczej niż jest to robione obecnie.

Po pierwsze, kontrakt na budowę, powinien uwzględnić również 10-letnie utrzymanie. Ukróciłoby to oszczędzanie na podkładach, asfalcie i innych robotach. Obecne przetargi, gdzie cena stanowi 90% punktów, a termin wykonania 10% punktów, powodują, że wykonawcy idą na skróty, a drogi rozpadają się zaraz po odbiorze technicznym.

Za tydzień odbędą się targi Infrastruktura – szkoda tylko, że w programie nikt nie zamierza dyskutować na takie tematy… A przecież można byłoby dać wszystkim zarobić:

• rząd mógłby rozłożyć zapłatę za nowe drogi na okres 10-lat
• wykonawcy nowych dróg musieli by tak budować, by nie ponosić potem kosztów napraw
• banki mogłyby sfinansować te projekty w tenorach 10-letnich pod gwarancje rządowe
• GDP by rosło nieproporcjonalnie szybciej od deficytu (rząd księguje wydatki kasowo, a te rozłożone byłyby na długi okres)
• spadłoby bezrobocie
• my jeździlibyśmy znacznie bezpieczniej i szybciej
• szybszy transport wpłynąłby na przyśpieszenie obrotu gospodarczego i moglibyśmy stać się tygrysem Europy, bez carry trade.