Śmietana jazz i sopockie molo

Wróciliśmy właśnie z sopockiego festiwalu Polnordu – Impreza była wspaniała, choć rozkręcała się raczej wolno. Z nieznanych mi powodów jazz nie przyciąga młodzieży, a szkoda. Pierwsze wrażenie – jesteśmy chyba najmłodsi…

Niestety, nie zdążyliśmy na pierwszą gwiazdę Karen Edwards.

Udało się nam posłuchać kilku piosenek Jorgosa Skoliasa, który rzeczywiście okazał się wokalistą niesfornym. Szczególnie w jednym utworze, śpiewanym a capella, gdzie grecka muzyka zderzała się z gardłowym śpiewem mongolskim, albo zakłócana była irańskimi dźwiękami. Ciekawe – chciałbym to raz jeszcze usłyszeć.

Niespodziewanie wystąpiła Hanna Banaszak, po niej australijski wokalista ożeniony z Polką i zakochany w Sopocie, Rynkowski, który tym razem śpiewał światowe standardy, a na koniec…

Na koniec Śmietana zaserwował nam Z-Star, młodą wokalistkę z Trynidadu, która rozpaliła nie tylko publiczność ale i samego Śmietanę, który najpierw próbował rozbić gitarę, by potem ją podpalić… reszta na zdjęciach – mam nadzieję, że Polnord umieści gdzieś videozapis koncertu, bo telewizyjnej relacji nie planują…

Gdyby nie moja połamana ręka, i gdybym tylko miał przy sobie kamerę… jakość zdjęć byłaby znacznie lepsza…

Z-Star rozkręciła i rozpaliła publiczność

płonąca gitara Śmietany

Z-Star śpiewa swoje ostatnie utwory

solówka Śmietany

Karolak na organach

tu niestety iPhone zaczął myśleć i nie udało mi się złapać tego, co było potem, choć pozostanie mi w pamięci

Śmietana rozbija gitarę przy kawałku Hendrixa

Materna dobrze wypełniał… humor też rewelacyjny, choć zapewne nie do wszystkich trafiał

Great Finale

na okładkę albumu