Prawie bym przeoczył, że na stronach GUS opublikowany został bardzo ciekawy dokument. Możecie go pobrać klikając na obrazek obok.
Abstrahując od problemu opcji, moją uwagę przykuł pewien wykres i uzasadnienie pod nim:
Okazuje się, że miałem rację w styczniu, twierdząc, że nasz wzrost gospodarczy wynika w dużej mierze z „kreatywnej księgowości” i kursu PLN.
A teraz wracając do opcji – jak zwykle, diabeł tkwi w szczegółach.
GUS przebadał 956 przedsiębiorstw niefinansowych, które w sprawozdaniach F-01 wykazały instrumenty finansowe. Z tej próby aż 132 przedsiębiorstwa dokonały błędnej klasyfikacji i w rzeczywistości ich nie posiadały – to aż 14% próby. GUS je wyłączył i tym samym próba zmalała nam do 824 firm.
Następnie próba zmalała o 29 jednostek w zawieszeniu, likwidacji, upadłości bądź już zlikwidowanych (3,5%) i o 130 firm, które odmówiły dostarczenia informacji. Tak więc ostatecznie wyniki badania opierają się na 665 firmach.
Pytanie 1 – Ile firm nie wykazało opcji w swoich sprawozdaniach? Jeśli przyjmiemy 14% (patrz wyżej), to może się okazać, że badanie było guzik warte.
Pytanie 2 – Jeśli wśród firm odmawiających dostarczenia informacji było kilka, które miały opcje na ponad miliard PLN, to jak wpłynie to na jakość wniosków?
i wreszcie
Pytanie 3 – Z badania wyeliminowano małe przedsiębiorstwa, a to one robiły najwięcej krzyku i apelowały do premiera Pawlaka. Czy nie można było wykorzystać narzędzi statystycznych do poprawy jakości badania? Przecież segment mikro ma duży udział w całej populacji.
I wreszcie, na stronie 19 raportu, poezja – 18,6 miliarda ujemnych MTM-ów zgodne z komunikatem KNF z 13 marca 2009. Tyle, że w wielu bankach zarządy dopiero w marcu gwałtownie uczyły się co to są ujemne MTM-y. Ci, którzy pracują w Treasury będą wiedzieć o czym mówię.
Zachęcam do lektury i do dyskusji
MiroPress 