Wskaźnik zrównoważonego wzrostu – nośniki

Na weekendowe rozważania zadałem Wam zagadkę, na którą nie otrzymałem niestety żadnej dobrej odpowiedzi. Owszem Sylwek wyłapał od razu co należałoby zrobić, by firma mogła się spokojnie rozwijać, ale nie opisał innych możliwych działań. Ale do rzeczy – omówmy jak wskaźnik funkcjonuje, jakie daje sygnały i jak może być wykorzystany zarówno przez bankowców jak i przez przedsiębiorców. Szczególnie ważny jest dla właścicieli szybko rozwijających się firm.

Zacznijmy najpierw od konstrukcji wskaźnika:

Jak Sylwek słusznie zauważył, nie ma we wzorze elementu dotyczącego zwiększenia kapitału. Zakładamy bowiem, że kapitał jest zasobem najbardziej ograniczającym wzrost.

Przy pomocy tego wskaźnika możemy przetestować różne scenariusze wzrostu przy stałym poziomie kapitału zakładowego. Raz wniesiony kapitał będzie rósł w miarę przybywania zysku niepodzielonego (zysk netto – dywidenda), albo malał – jeśli firma generuje straty w rachunku wyników.

Dlatego też, każda firma z szybką dynamiką przychodów ze sprzedaży musi mieć zysk netto, albo wystarczający zapas kapitału początkowego. Przy pomocy tego wskaźnika może weryfikować swoje prognozy sprzedaży.

Jeśli zakładana dynamika jest wyższa od wynikającej ze wskaźnika to menadżer musi albo zmienić założenia planu sprzedaży, albo pozyskać dodatkowy kapitał. Proste!

Sylwek też zauważył (choć tego nie wypowiedział dokładnie), że w zasadzie wskaźnik WZW niewiele różni się od piramidy DuPonta:

Składniki (za wyjątkiem współczynnika wypłaty dywidendy) są takie same – inna jest tylko forma prezentacji.

We wskaźniku WZW zakładamy, że nie uda się nam pozyskać dodatkowego kapitału i dlatego jest on nieco bardziej użyteczny dla młodej firmy. Nie ukierunkowuje nas na stopę zwrotu – mówi nam przy jakiej dynamice sprzedaży nie musimy się martwić o utratę płynności.

Tak więc co może zrobić menedżer?

1. zastanowić się czy uda mu się zwiększyć marżę (zysk/sprzedaż) – może to zrobić albo podnosząc cenę, albo redukując koszty
2. pomyśleć jak zwiększyć sprawność (sprzedaż/aktywa) – ponieważ sprzedaż jest wynikowa, menadżer musi zastanowić się jak zredukować aktywa, by mówiąc językiem potocznym – nie przeinwestować.
3. przemyśleć dźwignię finansową pamiętając, że ten wskaźnik będzie najbardziej ograniczał jego zdolność kredytową. W tym obszarze będzie musiał odpowiedzieć sobie szczegółowo na następujące pytania:
   a) kupić nieruchomość, czy może wynająć pomieszczenia?
   b) kupić maszyny i środki transportu, czy może wziąć w leasingu albo rozpatrzeć outsourcing?
   c) finansować się kredytem, czy może szukać finansowania u dostawców ?
   d) utrzymywać zapasy, czy szukać rozwiązań typu „lean”, „JIT”?
   e) sprzedawać na termin, czy może brać od klientów zaliczki?
4. pomyśleć jak przekonać właściciela by nie wypłacał sobie dywidendy.

Oczywiście równie dobre decyzje może podjąć przy pomocy modelu wynikającego z piramidy DuPonta. Musi jednak pamiętać by nie koncentrować się na ROE tylko na utrzymaniu płynności. Piramida będzie lepszym narzędziem, w momencie, gdy firma stanie się na tyle znana, by nie mieć problemu z pozyskiwaniem kapitału.

A teraz dla analityków – gdybyście patrzyli na WZW, to byłby to dla was najlepszy SWO. (tego skrótu już nie tłumaczę, bo jest to „wiedza tajemna analityka kredytowego”.