Jeden z moich ulubionych dziennikarzy i autorów Thoms L. Friedman zadał czytelnikom zagadkę w swoim sobotnim felietonie w The New York Times. Zapytał mianowicie, co wspólnego mają ze sobą następujące nazwiska:
Linda Zhou, Alice Wei Zhao, Lori Ying, Angela Yu-Yun Yeung, Lynnelle Lin Ye, Kevin Young Xu, Benjamin Chang Sun, Jane Yoonhae Suh, Katheryn Cheng Shi, Sunanda Sharma, Sarine Gayaneh Shahmirian, Arjun Ranganath Puranik, Raman Venkat Nelakant, Akhil Mathew, Paul Masih Das, David Chienyun Liu, Elisa Bisi Lin, Yifan Li, Lanair Amaad Lett, Ruoyi Jiang, Otana Agape Jakpor, Peter Danming Hu, Yale Wang Fan, Yuval Yaacov Calev, Levent Alpoge, John Vincenzo Capodilupo i Namrata Anand?
Otóż okazuje się, że są to laureaci konkursu „W poszukiwaniu naukowych talentów”, zorganizowanego przez Intel wśród uczniów amerykańskich liceów. Friedman zauważa, że większość z nich to imigranci.
Moja żona zainteresowała się tym tematem i śledząc życiorysy tegorocznych finalistów zauważyła, inną ciekawą prawidłowość. Duża część tegorocznych kandydatów oprócz pasji naukowej interesuje się muzyką i uczy się gry na jakimś instrumencie.
Ja po prostu jestem pełen pokory oglądając tych 18-latków. Podejrzewam też, że niejeden polski profesor, dyskutujący tak zaciekle o wspaniałości naszego systemu uniwersyteckiego, mógłby się od nich wiele nauczyć w swojej dziedzinie. Oceńcie zresztą sami pierwszą trójkę:
Thoms L. Friedman jest autorem, m.in. następujących książek:
- Lexus i drzewo oliwne,
- Świat jest płaski,
- Świat jest płaski i zatłoczony
Imigranci mają po prostu większą motywację – nie ma to nic wspólnego z genami. Przy większej motywacji więcej pracują i dlatego mają lepsze wyniki
Yes i no, Pani Janina
What is additionally interesting about this is that most of these kids have spent almost all their lives in the US, that is going through the American school system. So how come it is mainly the immigrants who do so well? Is it really all in the genes?