Kursy walut

Wedle teorii ekonomicznej cena jest funkcją podaży i popytu.

Teoria ta jest dobrze widoczna w praktyce na rynku walutowym. Im więcej chętnych do zakupu danej waluty, tym wyżej wędruje jej kurs.

Na tej właśnie zasadzie zbudowany został rynek walutowy. Problem jednak w tym, że teoria ekonomiczna nie potrafi nam dobrze odpowiedzieć na pytanie, co powoduje że na daną walutę pojawia się przewaga popytu bądź podaży.

Owszem, jest wiele teoretycznych powodów dla których relacja popytu do podaży może się zmienić, a wraz z nią zmieni się kurs waluty. Powiedziałbym nawet, że jest tyle teorii ilu analityków. Być może właśnie dlatego nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak kurs określonej waluty będzie się kształtował w przyszłości.

Zerknijmy na przykład z ostatniego miesiąca:

Nikt nie był w stanie przewidzieć interwencji Banku Szwajcarii i w konsekwencji osłabienia kursu franka na początku września. Nikt też nie wytłumaczy mi dlaczego złotówka osłabia się względem euro – przecież teoretycznie nasza gospodarka jest w stosunkowo niezłym stanie. Jako, że Polska ma jeszcze własną walutę, złotówka powinna się w stosunku do euro umacniać. Dzieje się jednak odwrotnie.

Ex-post, możemy wnioskować na podstawie wykresu i dopasowywać do niego różne teorie. Do osłabienia złotówki żadna z nich mi jednak nie pasuje.

Jeszcze większą zagadką jest zachowanie złotówki od początku globalnego kryzysu finansowego.

Nikt nie przewidział tak gwałtownego osłabienia złotówki w sierpniu i wrześniu 2008 roku. Pierwszy kwartał 2009 da się jednak racjonalnie wytłumaczyć. To skutek kryzysu opcyjnego. Banki na siłę zamykały transakcje opcyjne PKD. Gdy nie było już co zamykać, relacja popytu i podaży wróciła do normy. Złotówka zaczęła podążać za dolarem. Ale dlaczego znów teraz zaczyna się osłabiać?

Quantitative Easing, powinno – przynajmniej w teorii – osłabić dolara. Widać jednak, że w ocenie globalnych inwestorów ryzyko inwestycji w USA jest niższe niż w Europie. Dlatego na dolara jest popyt. Popyt przewyższający zwiększoną podaż wynikającą z dodruku pieniądza. Jestem w stanie zrozumieć zachowanie franka. Natomiast zachowania PLN nie potrafię zrozumieć. Jakieś sugestie?